بی انتها,اما من دوست ندارم دوست دارم بروم تا به جایی برسم تا به جایی باور نکردنی اما هرچه میروم هرچه میدوم هرچه میبینم بی انتهاست من انتها را دوست دارم اما همه چیز بی انتهاست حتی هر انتهایی بی انتهاست دوست دارم............حتی وعده ی خدا هم بی انتهاست حتی بهشت خدا هم بی انتهاست همه کس همه چیز حتی همه ی عالم منتظر انتهایی هستند منتظر پایانی گرچه خوش باشد گرچه ناخوش اما در اخر چه؟این جاست که میگویم حتی هر انتهایی بی انتهاست هیچ انتهایی وجود ندارد همه چیز بی انتهاست حتی خدا بی انتهاست حتی این نوشته......بازهم میفهمم انتها واژه ایست مترادف و وابسته به امید و امید مترادف و وابسته به زندگی بازهم زندگی وابسته است به امید و انتها اگر انتهایی نباشد,پایانی نباشد امیدی نیست و اگر امیدی نباشد انگیزه ای برای زندگی نیست در حالی  که همه با امید به انتهایی بی انتها زندگی میکنند.......

 

 

این انشای خودم بود چه طوره؟؟لطفا نظراتون رو در موردش بهم بگید لطفا!